Month: February 2025

နှောင်ကြိုးလေးတမျှင်(စ/ဆုံး) ဒုန်း ! … ဒုန်း ! ဒီအသံက နတ်ကတော် မနှဲမိရဲ့ အိမ်ကြမ်းပြင်နဲ့ နဖူးဆောင့်တိုက်တဲ့အသံ။ သူများ နတ်ကတော်တွေ ဘယ်လို နတ်ဟောလည်း မသိဘူး။ မနှဲမိတို့ နတ်ဝင်ရင် အဲ့သလို ကြမ်းပြင်ကို နဖူးနဲ့ တဒိုင်းဒိုင်းဆောင့်တော့တာပါပဲ။ တခဏကြာရင် မနှဲမိတစ်ယောက် မျက်စိကို […]

မြွေပွေးကိုက်မ ကိုကြီး ညီမညောင်းနေပြီ ” ” ….. …. …… ” ” တော်ပြီ နောက်ကိုကြီးခေါ်ရင် မလိုက်တော့ဘူး အထက်ပူအောက်ပူနဲ့ လူကိုလည်းနုံးချည့်နေပြီ ” ===++=== တောင်သူတွေအတွက်ဒီအချိန်ဟာ မတ်ပဲ ပဲတီစိမ်း ရိတ်ချိန်။ မိုးလင်းပြီဆိုတာနဲ့ပဲရိတ်သားတွေရော လယ်ရှင်ပါ ပဲခင်းရှိရာသွားကြရတယ်။ ဟိုးအရင်ကတော့ […]

အမကြီးအမိရာ(စ/ဆုံး) “ဖြန်း” “ရိုက် ရိုက် သေအောင်သာရိုက်” “သမီး သေမှအေးမှာ” နှင်းရီ အိမ်ရှေ့က အသံတွေကြောင့် စိုးရိမ်စိတ်တွေနဲ့ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့ အဖေ အိမ်အောက်ကို ခြေလှမ်း ကျဲကျဲ တွေနဲ့ ဆင်းသွားတာတွေ့လိုက်ရတယ် အိမ်ရှေ့ ကြမ်းပေါ်မှာ အငယ်မ ဝေမာ က မှောက်ရက်ကြီး ငိုလို့ […]

ဗိဿနိုးအရှင် ပန်ထွာဘုရင်မ ဗိဿနိုးမြို့ဟောင်းသည် အေဒီ ၁ ရာစုလောက်တွင် စတင် ပေါ်ပေါက်လာ သော ပျူမြို့နိုင်ငံဖြစ်သည်ဟု တွက်ဆရသည် ။အေဒီ ၁ – ရာစုမှ ၅ – ရာစု အထိ ဗိဿနိုးမြို့သည် တည်တံခဲ့ပြီး ခေတ်ပြိုင်နိုင်ငံဖြစ်သောသရေခေတ္တရာ နှင့်စစ်မက်ဖြစ်ပွားပြီးနောက် ပျက်သုဉ်းသွားခဲ့ရသည် ။ […]

“ဘုရားတည်သည့် အကုသိုလ်ရှင်”စ-ဆုံး “ဘုရားတည်သည့် အကုသိုလ်ရှင်”စ-ဆုံး ———————————————– မိတ်ဆက် ဒီဇာတ်လမ်းလေး က တော့ ကျွန်တော် လေးစားရတဲ့ ကျောင်းဒကာ ဘုရားဂေါပက ဦးမောင်ညွှန့် ပြောပြတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ခုပါ ပရလောက ဇာတ်လမ်းဆိုတာထက် ဗုဒ္ဓဘာသာရဲ့ အကုသိုလ် အကျိုးဆက် ဇာတ်လမ်းလေးပါ ဖြစ်ရပ် တစ်ခါပေါ့ ရွာတစ်ရွာမှာ […]

*** မှောင်မိုက်မှာငို*** 📖📖📖 ” အမေ သူ့ကို ကျောင်းထားပေးမှာလား။သူနဲ့ ကျောင်းအတူတူ မသွားချင်ဘူးနော်” “ဟဲ့ ထားစရာလား နင့်အဖေခေါ်လာကတည်းက ခိုင်းဖို့ပဲ။ မပြောလိုက်ချင်ဘူး။ကိုယ်မိသားစုတောင် နပ်မှန်အောင် စားနေရတာကို ဘယ်က က‌လေကဝကို ခေါ်လာမှန်းမသိဘူး” “ဟုတ်ပ အမေရယ်။စုတ်ပြတ်နေတာပဲ” “အေး ငါကလည်း နင့်အဖေကိုမလွန်ဆန်နိုင်လို့ လက်ခံလိုက်ရတာလေ။နည်းနည်းမှသဘောမတွေ့ဘူး” […]

ကြောင်သရဲ(စ/ဆုံး) ကျွန်မသည်ကြောင်တွေခွေးတွေမချစ်တတ်ပါဘာသတ္တဝါမှလည်းအိမ်တွင်မမွေးထားပါ ကျွန်မကမွေးရာပါနှလုံးအားနည်းတတ်သည့်ရောဂါခံရှိ၍လားတော့မသိပါအလွန်ရွံတတ်၏ မျက်စိရှေ့တွင်ရွံ့စရာတွေပါကထိုးအန်တတ်သဖြင့်အလွန်သတိထားနေရပေသည်။ တစ်မနက်တွင်မိုးလင်းသည်နှင့်ကျွန်မ၏နားထဲကြောင်အော်သံများအဆက်မပြတ်ကြားနေရ၏ ””ညောင်—ညောင်—ညောင်””’ ဒါနဲ့အိပ်ယာကထ၍ဘယ်ကအသံလည်းလို့လိုက်ရှာကြည့်လိုက်သည့်အခါ အသံသည်ခြံရှေ့တံခါးနားကကြားနေရသဖြင့်ခြံတံခါးအားဖွင့်၍ကြည့်လိုက်၏ ထိုအခါခြံရှေ့အပေါက်ဝတည့်တည့်တွင်ကြောင်ပေါက်စကလေးငါးကောင်အားတွေ့လိုက်ရပေသည်။ ဘယ်သူကများခြံဝတွင်လာပစ်သွားသည်မသိပါကြောင်ကလေးများကလမ်းပင်ကောင်းစွာမရှောက်နိုင်သေးပဲတညောင်ညောင်ဖြင့်ဆူညံစွာအော်၍နေပေသည်။ ကျွန်မလည်းအလွန်စိတ်ရှုတ်သွား၏ကျွန်မ၏ခြံရှေ့သည်ကားလမ်းမကြီးသဖြင့်ကားများဥဒဟိုသွားလာနေကြရာ ဒီအတိုင်းပစ်ထားပါကကားလမ်းမပေါ်ထွက်လိုက်သည်နှင့်ကားတိုက်သွားမှာသေချာသည်။ သတ္တဝါတွေအသက်ကယ်ကောင်းပါတယ်လေဟုတွေးကာကြောင်များအားခြံတံခါးဖွင့်ပေးကာခြံထဲသွင်းထားလိုက်သည်။ ခြံထဲကရေစက်နားတွင်အဝတ်အဟောင်းကလေးခင်ကာအစာခွက်နှင့်ရေခွက်ချထားပေးလိုက်သည်။ သို့ပေမဲ့ကျွန်မမွေးရန်စိတ်ကူးမရှိပါကျွန်မ၏မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်းများထဲတွင်ကြောင်ချစ်သူများရှိပေသည်။ ကျွန်မဖုန်းတစ်လုံးဖြင့်မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်းများအားကြောင်လိုချင်ပါကလာယူကြရန်အကြောင်းကြားကာအလုပ်ရှုတ်လျှက်ရှိသည်။ မကြာမီမိတ်ဆွေများကကြောင်များအားလာ၍ယူသွားကြရာကြောင်လေးကောင်ပါသွား၍နောက်ဆုံးကြောင်တစ်ကောင်ပျေက်နေရာခြံထဲလိုက်ရှာသော်လည်းမတွေ့တော့ပေ ကျွန်မစိတ်ထဲတစ်ယောက်ယောက်များယူသွားသလားဘေးခြံများသို့ရောက်သွားသလားတွေးကာလိုက်မရှာတော့ပေ ကျွန်မတို့ဘေးခြံတွင်ကြောင်တစ်ကောင်ရှိသဖြင့်ထိုခြံဘက်ရောက်သွားသည်ဟုထင်ပါသည်။ ကျွန်မထင်သည့်အတိုင်းပင်ထိုကြောင်တစ်ကောင်သည်ဘေးခြံထဲရောက်ကာတညောင်ညောင်ဖြင့်အသံပေးနေ၏ ကျွန်မလည်းအိမ်ရှင်များကိုခေါ်၍ထိုကြောင်အားမွေးရန်ပေးလိုက်သည်။ ကြောင်များအားလုံးရှင်းသွားသည့်အတွက်ကျွန်မစိတ်ချမ်းသာ၍သွားသည်။ သိုပေမဲ့မကြာမီတွင်ကြောင်သည်ဟိုဘက်အိမ်နှင့်ဒီဘက်အိမ်ကူးသန်းသွားလာနေကာကျွန်မတို့ခြံဘက်တွင်သာအနေများ၏ ဘယ်လိုပင်မောင်းထုတ်ထုတ်ပြန်ရောက်ရောက်လာသဖြင့်လွတ်ထားလိုက်ရ၏ သူအစာစားချင်ပါကတညောင်ညောင်ဖြင့်နားညီးအောင်အော်ကာလူနောက်လိုက်နေတတ်သည်။ […]

မြေကြီးခိုးမိသူ(စ/ဆုံး) “ဘုံး ဘုံး ဘုံး” “ဒီခြတွေနဲ့တော့ငါစိတ်ပျက်ပါတယ် ဝန်းထရံတစ်ခုလုံးလည်းရစရာမရှိတော့ဘူး။ “အမေဘာဖြစ်လို့လဲဗျ” “ဘာဖြစ်ရမှာလဲသားရယ် ခြတွေပေါ့ထရံတစ်ချပ်လုံးတက်နေလို့ပေါ့” “ဟာဟုတ်ပါ့ ထရံတစ်ခုလုံး ဘာမှရစရာမရှိတော့ဘူး။ အသစ်ပြန်လဲမှဖြစ်တော့မယ် ကြာလာရင် ဘာမှကျန်မှာမဟုတ်တော့ဘူး” ဘေးအိမ်မှဒေါ်ခင်ဖြူတို့သားအမိ ပြောသောစကားများအားဒေါ်မိတင် ကြားလိုက်ရလေသည်။ အိမ်နှစ်အိမ်အကြားကာရံထားသည့် ဝန်းထရံမှာခြစား၍ကျိုးကြေပျက်စီးနေပြီ ဖြစ်သည်။ ဒေါ်မိတင်အနေဖြင့်ဝန်းထရံအသစ် လဲချင်ပေမယ့်စီးပွားရေးကမကောင်းသေးသဖြင့် စိတ်ကူးအားအကောင်အထည်မဖော် နိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ […]

” လကွယ်ညသန်းခေါင်ယံ “(စ/ဆုံး) ကျွန်တော့်တွင် ခြံမြေနှင့် အိမ်ရာများစွာရှိသည်။ ဝါသနာအရလည်း ကောင်း၊ အပေါင်းအသင်းများ၏ အခက်အခဲကို ကူညီရင်း မလိုချင်ဘဲနှင့် ဝယ်ထား ရသောအိပ်များ၊ မြေကွက်များလည်း ပါသည်။ မြောက်ဒဂုံ၊ အရှေ့ ဒဂုံ၊ ပုလဲမြို့သစ်များအပြင် လှည်းကူး၊ မှော်ဘီ၊ တိုက်ကြီးမြို့များအထိပါသည်။ အိမ်ပါသောမြေများကိုတော့ စိတ်ချရသောအသိအကျွမ်း […]

သံသရာအကြွေးဆပ်သူ(စ/ဆုံး) “အမေ.ဒေါ်လှရီဆုံးသွားပြီ” “ဟင်” ဈေးဝယ်ရာမှပြန်ရောက်ရောက်ချင်း.သမီးဖြစ်သူသီသီစိုးကဆီးကြိုပြီးပြောလိုက်သည့်စကားကြောင့်ဒေါ်နုယဉ်မှာအံ့အားသင့်သွားရသည်။ ထို့နောက် ဆွဲခြင်းကိုဈေးဆိုင်ပေါ်သို့တင်လိုက်ရင်း “ဟဲ့.ဟုတ်လို့လား ။မနက်ကတောင်သူဈေးဝယ်လာသေးတယ်။” “ဟုတ်တယ်အမေရဲ့၊နေ့လည်တုန်းကနေပူကြီးထဲအဝတ်လျှော်ရင်းဦးနှောက်သွေးကြောပြတ်သွားတာတဲ့” “သြော်”ဖြစ်ရလေဟယ်” ဒေါ်နုယဉ်စိတ်မကောင်းစွာဖြင့်ရေရွတ်မိသည်။ ထိုအခါသီသီစိုးက “အမေ့။အဲဒါအရေးမကြီးဘူး။သမီးတို့အကြွေးကိုဘယ်လိုတောင်းရတော့မတုန်း။သူ့ယောင်္ကျားကလည်းအချိန်တိုင်းမူးနေတာ” “သြော်.ဒါဆိုလည်းတောင်းမနေပါနဲ့တော့အေ။ကိုမြင့်ဇော်ကသူ့ဟာသူရေချိန်ကိုက်ဖို့တောင်အနိုင်နိုင်ရယ်” “အဲဒါကြောင့်အမေ့ကိုပြောတာပေါ့.အကြွေးတွေကိုတတ်နိုင်သလောက်ရအောင်တောင်းပါဆို.အခုတော့ဆုံးပြီ။သမီးတောင်းတုန်းကတော့အမေကကန့့်လန့်ဝင်ပါတယ်” ထိုအခါဒေါ်နုရီက “ဟဲ့.ပါရမှာပေါ့။နင်ကနှုတ်ကြမ်းလျှာကြမ်းရယ်။ဒီတော့ငါ့မှာမျက်နှာပျက်စရာတွေဖြစ်ကုန်ရော” ယင်းသို့ဆိုပြီးနောက် “ကဲ.နင်ဒီမုန့်တွေကိုချိတ်ထားလိုက်ဦး။ ငါဟိုဘက်ရပ်ကွက်ကဒေါ်တုတ်ဆီအကြွေးသွားတောင်းလိုက်ဦးမယ်” ထိုအခါသီသီစိုးက “နေနေ.အမေ။သမီးပဲသွားတောင်းလိုက်မယ်။အဲဒီဒေါ်တုတ်ကဟိုနေ့ပေးမယ်၊ဒီနေ့ပေးမယ်နဲ့ပလာတာရိုက်နေတာ။အမေတောင်းရင်ရမှာမဟုတ်ဘူး” ပြောရင်းဆိုရင်းဖြင့်သီသီစိုးကဆိုင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက်ခြံဝန်းထဲမှထွက်လာတော့ဒေါ်နုယဉ်ကလှမ်းမှာလိုက်သည်။ “သမီး.ချိုချိုသာသာပဲပြောပြီးတောင်းနော်” […]