” သေနိမိတ်စီး မောင်ကံကြီး ” (စ/ဆုံး) အူဝဲ….အူဝဲ……အူဝဲ…….. …..ဟဲ့…..မယ်ပိန်….ထစမ်း…. ….ဘာတုန်း…တော်…. ….ဟဲ့….ဘာကမလဲ….နင်မကြားဘူးလား…ဟ.. ….ခလေးငုံသံ လေ…. …ဟင်…. …အူဝဲ…အူဝဲ….. …..ဟုပ်ပ….အုတ်ဂူတွေဘက်က ဖြစ်မယ်…. …..ဟုပ်တယ် မယ်ပိန်…ငါတို့သွားကြည့်ရအောင်…. ….အမလေး ကိုဗျော့ရယ်…. …ညကြီး…မဲကြီးတော်… …တစ္ဆေ သရဲတွေအော်တာ ထင်တယ်… ….ကျွန်မကြောက်တယ်တော်….မလိုက်ရဲဘူး… ….ဟဲ့…မယ်ပိန်…နင်နဲ့ငါ […]
ကတိသစ္စာ(စ/ဆုံး) အချိန်ကာလက မြန်မာနိုင်ငံကိုအင်္ဂလိပ်များ အုပ်စိုးစဉ်အချိန်။ဇွဲကပင်တောင်ခြေရှိ ရွာတစ် ရွာမှာ စိတ်ကောင်းရှိ၍ ရိုးသားသော မောင်ဘညာဏ်ဆိုတဲ့ လူငယ်လေးတစ်ယောက်ရှိလေသည်။ မောင်ဘဉာဏ်မှာ မိဘများက ဆင်များပင်ပိုင်အောင် ချမ်းသာပြီး တစ်ဦးတည်းသော သားဖြစ်ပေမဲ့ သောက်စား ရမ်းကားခြင်းမရှိ။စိတ်ကောင်းစေတနာလဲရှိပြီး ရွာထဲရှိ မရှိဆင်းရဲသားများ အပေါ်တွင်လဲ ပေးကမ်းထောက်ပံ့သ ဖြင့် တစ်ရွာလုံးက ချစ်ခင်ကြ၏။ […]
ကျမကလေးလေး(စ/ဆုံး) အနောက်တောင်အရပ်ဆီမှ••မိုးသက်လေက•• ဝန်းကျင်တစ်ခွင်••ဖြန့်ကျက်မှိုင်းညှို့၍နေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင်••• တောထဲတွင်••ထင်းခွေရန်ရောက်နေသော သာလှတို့ဇနီးမောင်နှံမှာ••• မိုးသစ်လေကြောင့်ရှေ့ခရီးမဆက်နိုင်ဘဲ ရှိနေပေသည်။ သူတို့မိုးခိုနေသောဖျောက်ဆိပ်ပင်ကြီးကလည်း လုံခြုံမှုပေးနိုင်ရန်မစွမ်းသာတာမို့ ဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက်လုံးရွှဲရွှဲစိုနေလေပြီ။ နေဝင်တော့မည်မို့••အမှောင်ရိပ်ကလည်း ကြီးစိုး၍လာလေတော့သည်။ ဇနီးသည်ဖြစ်သူ••• မယ်ယဉ်က••• “”မောင်ကြီး••မှောင်လာတော့မယ်နဲ့တူတယ်ရှင့် ကျုပ်တို့ဆက်နေဖို့မသင့်တော်ဘူး””” “”ဟုတ်တယ်ရှင်မရေ•••• မှောင်လာရင်သားရဲတွေထွက်လာနိုင်တယ်””” တောကရွာနှင့်အလှမ်းမဝေးဘူးဆိုပေမယ့် သစ်ပင်ကြီးများနှင့်ထူထပ်နေတာမို့••• သားရဲပေါသည်။ ဇနီးမောင်နှံထင်းတစ်ယောက်တစ်စည်းစီပွေ့၍••• မိုးခိုနေရာမှအိမ်ပြန်ရန်ပြင်လိုက်လေသည်။ “””ဂျိမ်းးးးးဒလိန်း””” […]
မိန်းမသားဘ၀(စ/ဆုံး) “မင်း မကျေနပ်ဘူးလား မင်းမကျေနပ်ရင် မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ မင်းကို ကွာရှင်းပေးမယ် မင်းကြိုက်တဲ့အချိန်ကွာရှင်းလို့ရတယ် သိလား” ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားက ဒေါသတွေ ပွက်ပွက်ဆူရုံမက ကျမ အငွေ့ပါ ဖြစ်သွားမလားပဲ။ “တောက် ဒီလူ လူပါး၀လိုက်တာ” ကလေးသာ မရှိခဲ့သေးရင် ကျမဘ၀အတွက် သားကလေးသာ မမွေးခဲ့သေးရင် ဒီလူ့မျက်နှာကို […]
ကြေကွဲကမ်းပါး(စ/ဆုံး) ””ဟာ့•••ဒီကောင်လေးအမြည်းဒီဘက်ဝိုင်းချဆိုတာ””” “”ဟုတ်••ဟုတ်ကဲ့လာပါပြီဗျာ””” ဖိုးတူးလေးသည်••သူ့လုံချည်စကိုဆွဲကာ•• တအဲအဲဖြင့်ငိုနေသော••• ညီလေးသုခ၏လက်ကိုဖြုတ်ချလိုက်သည်။ ထိုအခါညီလေးက••• သဲပုံပေါ်ထိုင်ချပစ်လိုက်ကာ••• တအဲအဲငိုလေတော့သည်။ ငိုက်လိုက်ဦးညီလေးရေ••• ညနေစာအလျင်မီဖို့ကအရေးပိုကြီးသည်မဟုတ်ပါလား။ ဆိုင်ရှင်ကြည်လျှင်ညနေစာထမင်းကျန် ဟင်းကျန်လေးတွေရနိုင်သည်။ ••• ခုတောင်ဆိုင်ရှင်ကအော်နေပြီမို့ငိုနေသော ညီလေးကိုလျစ်လှူရှုကာ•••• အပြေးအလွှားလုပ်ရှားလိုက်သည်။ တကယ်ဆို•••ဖိုးထူးလို•• ဆယ်နှစ်အရွယ်ကလေးအတွက်အရက်ဆိုင်ဆိုတာ လားလားမျှမအပ်စပ်ပါ။ ဒီလိုအရွယ်လေးတွေဆို•• အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံနှင်စာသင်နေရမည်ဖြစ်သော်လည်း ဖိုးတူးမှာတော့အရက်နံ့တွေအကြား ဟိုလူကခေါင်းပုပ်၊ဒီလူကခေါင်းပုတ်လိုက်ဖြင့် ဘဝကိုခက်ခက်ခဲခဲဖြတ်သန်းနေရသည်။ […]
တန်ရာတန်ကြေး(စ/ဆုံး) တစ်မိုးတွင်းစာအဖြစ် ရည်ရွယ်ခန့်မှန်းဝယ်ယူထားခဲ့သော မီးဖိုဆောင်သုံးရိက္ခာများမှာ ကုန်လုပြီဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။ ပဲနီလေးနှင့် ကုလားပဲတို့မှလွဲ၍ ငရုတ်၊ ကြက်သွန်၊ ဆီ၊ ဆား များမှာ ဆယ်ရက်စာခန့်မျှသာ ကျန်တော့ကြောင်း ဇနီးဖြစ်သူ လှမေက ပြောပြပြီး ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ဆားဆိုလျှင် ကုန်သွားပြီဖြစ်သည့်အတွက် တစ်ပိဿာခန့်ပင် အကြွေးတင်နေပြီဟုလည်း ပြောသည်။ […]
နှုတ်စည်း(စ/ဆုံး) ————- ရေကျချိန်မို့•••လှေကိုကမ်းသို့ အပန်းတကြီးကပ်ယူနေရသည်။ “”သန့်ဇင်•••ထိုးဝါးချလိုက်တော့””” မောင်ေဌးကလှေကိုစက်အရှိန်လျှော့လိုက်ကာ လှေသားလေးသန့်ဇင်ကိုသတိပေးလိုက်သည်။ လှေကစက်ရှိန်လျှော့ထားမှ•••• နို့မို့ဆို•••ရှေ့မှ လှေတွေကိုထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ•• ဝင်တိုက်နေရင်ကိုယ့်လှေလည်းအထိနာသလို ပေးလျှော်ရမှာလည်းရှိနိုင်သည်။ မောင်ဌေးတို့မှာစီးပွားရေးဆိုလို့ ဒီတစ်ခုတည်းဖြစ်လေသည်။ မတော်တဆမှုဖြစ်လျှင်ရွာမှ မြို့ပြေးဆွဲနေသောထိုလှေလေးပင် ပိတ်သိမ်းသွားနိုင်သည်။ လှေကမ်းကပ်လိုက်တော့ ခရီးသည်တွေအလိုလိုဆင်းသွားကြကာ••• ပစ္စည်းတွေတင်ချပြီးသည်နှင့် မောင်ဌေးနှင့်လှေသားများသာ ကျန်ခဲ့လေတော့သည်။ သန့်ဇင်နှင့်ထွန်းခက်ကလှေစောင့်ကျန်ခဲ့၍ မောင်ဌေးကအိမ်ပြန်အိပ်သည်။ အိမ်မှာကဇနီးလဲ့ချိုနှင့်ခြောက်လသားအရွယ် […]
နေ့ပြန်တိုး(စ/ဆုံး) မမစီ …မမစီ….” ”ဟဲ့ …ဘာတုန်း” နောက်ကအပြေးလိုက်လာတဲ့ မအေးကြည် စပ်ဖြဲဖြဲ ပြုံးရင်း ”ပြောစရာ ရှိလ်ို့ …မစီရဲ့”” ”အေးကြည်…ပြောစရာရှိလည်း မြန်မြန်ပြော..ပြောပြီးရင် ဒီနေ့အတွက် နေ့သွင်းကို တစ်ခါတည်းသွင်းလ်ုက်” ”ညေနေစ်းမလာဘူးလား မမ” ”ဟဲ့ အခုတွေ့နေတာ အခုပေးလ်ုက်ပါလားညနေငါ့ဖာသာငါလာတောင်းလည်းညည်းဆီလာစရာမလိုဘူးပေါ့ တော်တော်လျှာရှည်ဲ့တဲ့ဟာမ” အေးကြည် ထမီအထက်ဆင်စကြားမှာညှပ်ထားသော၅”×၉”ဆိုဒ် […]
***အငြိုးအတေး***(စ/ဆုံး) ရွာအပြင်၌ကလေးငယ်တစ်စု ခုန်ပေါက်ဆော့ကစားနေကြလေသည်။ ပြေးလိုက်လွှားလိုက်နှင့်လွတ်လပ်သည့် ကလေးဘဝကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် အသုံးချ၍ပျော်ချင်တိုင်းပျော်ရွှင် နေကြလေသည်။ ************ “မိအောင်ဖမ်းလေ ငါ့ကိုမိအောင်ဖမ်း” “အေဟေဟး” “ကဲမိပြီ မိပြီ နင်ခွေးရူးလုပ်ကလှည့်နော်” “အေး ငါခွေးရူးလုပ်မယ် ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါ ပြေးတန်းလိုက်တန်း မကစားတော့ဘူးမောလို့. တူတူပုန်းကြေးကစားကြမယ် ဒီနေရာမှာစည်းဝိုင်းဝိုင်းထားမယ် ငါကမျက်စိမှိတ်ပြီး ၁၀အထိရေမယ် နင်တို့ကအဲ့ဒီအချိန် […]
ဘွားမယ်စိန်နှင့် အရူးတင်မောင် စ…ဆုံး ” အရီးရေ…ဘွားရှိလားဗျ………” “ရှိတယ်လေ မောင်တိုးရဲ့ နင့်ရဲ့ဘွားက အိမ်နောက်ဖေးမှာ လမ်းလျောက်နေလေရဲ့” “ဟုတ်…ဟုတ်…..။ရော့ အရီး…တောမှိုရလို့လာပေးတာ…” “ဟဲ့…မှိုတွေများလှပါလား…နင်တို့ရော စားဖို့ရှိသေးရဲ့လား မောင်တိုးရဲ” “ရှိပါ့ဗျာ…ကျုပ် သွားနှုတ်တာလေ အများကြီးရလာလို့ ဘွားတို့အရီးတို့စားဖို့လာပေးတာ” “သြော်…ကိုကြီးတိုးက ကျုပ်အတွက်မပါဘူးလား” ကွပ်ပျစ်၌ထိုင်နေသော ဒေါ်ဝင်းနှင့်မောင်တိုးတို့စကားပြောနေကြသည်။ ထိုချိန် နန်းကြိုင် […]
Copyright © 2025 | WordPress Theme by MH Themes